30 Ocak 2012 Pazartesi

Ve deneyerek devam ettim.



Düşündüğümden çok daha fazla ilgi oldu. Olumlu eleştiriler aldım. Argosuyla, götüm kalktı. "Devam etsem ne olur?" diye düşünüyorum şimdi de.


Son yılların en güzel kar yağışını gördüm bugün. İstanbul yine yaptı İstanbulluğunu tabii. 10 metre yolu yarım saatte gidebildim. Köprüyü geçmek zorunda kalan zavallılara değinmiyorum bile. Acıyorum onlara. Konum o değil ama. Donabilirler biraz daha. Ben sıcak ve mutluyum nasıl olsa.


Koydum sıcak çikolatamı, camdan dışarı bakıyorum. Bir yudum alıyorum. Camı açıyorum. Deli miyim, neyim. Dayanamadım soğuğa, kapattım camı. Ellerimi sardım fincanımın etrafına. Sarıldım, onun sıcaklığını iliklerime doldurdum. Onun enerjisi tükenirken, biraz daha hayat doluyordum ben. Kaynayan suyun verdiği enerjiyi fincandan geri alıyordum. Bir kaç yudum daha. Sonra biraz daha. Sonunda bitti enerjisi. Tekrar ölü bir varlık formuna geri döndü. Olması gereken yere, ait olduğu yere...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder